Communicating Barriers to Breast Cancer Screening and Treatment Among Sarawakian Women: An Extended Parallel Process Model Analysis

Abstract

Breast cancer is the most common cancer among Malaysian women, with an incidence rate of 38.9 per 100,000 from 2017 to 2021. However, many women in Sarawak are hesitant to engage in regular screening and treatment for various reasons but the main barriers have yet to be investigated. This study examined barriers towards seeking breast cancer screening and treatment among Sarawakian women. Semi-structured interviews were conducted with nine women aged 20 to 70. The interview transcripts were analysed using Extended Parallel Process Model (EPPM). The results showed that fear control responses causing women to disengage from preventive healthcare, that is, denial of personal vulnerability and avoidance of cancer-related discussions. Many participants expressed a belief that discussing or thinking about breast cancer would invite bad luck or bring about anxiety. Financial constraint is not a major barrier, but psychological avoidance or downplaying personal risk is a bigger barrier in seeking breast cancer screening and treatment. Fear of diagnosis or treatment outcomes lead to reluctance in seeking medical advice, even when they are aware of the potential severity of the disease. The study highlights the critical need for communication strategies that confront fear-driven avoidance and provide emotional and psychological support to reduce fear control mechanisms, encouraging more proactive engagement in screening and treatment.

Kanser payudara merupakan kanser yang paling kerap berlaku dalam kalangan wanita di Malaysia, dengan kadar insiden sebanyak 38.9 bagi setiap 100,000 wanita bagi tempoh 2017 hingga 2021. Namun begitu, ramai wanita di Sarawak masih berasa ragu-ragu untuk menjalani saringan dan rawatan secara berkala atas pelbagai sebab, tetapi halangan utama masih belum dikenal pasti secara menyeluruh. Kajian ini meneliti halangan-halangan yang dihadapi oleh wanita Sarawak dalam mendapatkan saringan dan rawatan kanser payudara. Temu bual separa berstruktur telah dijalankan bersama sembilan orang wanita berumur antara 20 hingga 70 tahun. Transkrip temu bual dianalisis menggunakan Model Proses Selari Lanjutan (Extended Parallel Process Model, EPPM). Hasil kajian menunjukkan bahawa tindak balas kawalan ketakutan telah menyebabkan wanita menjauhkan diri daripada penjagaan kesihatan pencegahan, iaitu melalui penafian terhadap kerentanan diri dan penghindaran daripada berbicara tentang isu berkaitan kanser. Ramai peserta menyatakan kepercayaan bahawa berbincang atau memikirkan tentang kanser payudara boleh membawa nasib malang atau menimbulkan keresahan. Kekangan kewangan bukanlah halangan utama, sebaliknya penghindaran psikologi atau kecenderungan untuk memperkecilkan risiko peribadi menjadi halangan yang lebih besar dalam mendapatkan saringan dan rawatan kanser payudara. Ketakutan terhadap diagnosis atau hasil rawatan turut menyebabkan keengganan untuk mendapatkan nasihat perubatan, walaupun mereka sedar akan tahap keterukan penyakit ini. Kajian ini menekankan keperluan penting untuk merangka strategi komunikasi yang dapat menangani penghindaran yang dipacu oleh ketakutan serta menyediakan sokongan emosi dan psikologi bagi mengurangkan mekanisme kawalan ketakutan, sekali gus menggalakkan penglibatan yang lebih proaktif dalam saringan dan rawatan.